We staan zodanig met onze rug tegen de muur, dat we op een gegeven moment wel een oplossing zullen vinden …
Dit portret is wat verschillend dan de anderen: een portret van een koppel. We praten met Lisandra en Philippe, alle twee lid van de Burgerraad voor het Klimaat.
Lisandra en Philippe, 28 en 29 jaar oud, wonen al 5 jaar in een wijk in Elsene in Brussel. Een uitgelezen plek om elkaar fysiek te ontmoeten en om (eindelijk) samen te wonen. Lisandra komt oorspronkelijk uit Macau, een Speciale Administratieve Regio van China tegenover Hongkong. Philippe groeide op in Angers in West-Frankrijk, en ging naar de handelsschool in Rijsel. Het koppel ontmoette elkaar tijdens een universitaire uitwisseling in Macau in 2015. Ze kwamen een eerste stap dichter bij elkaar op de wereldkaart toen Lisandra Nederland uitkoos om haar studie internationale betrekkingen voort te zetten, en nadien Brussel voor haar master in Europese zaken aan de Universiteit van Leuven. Vandaag is Lisandra communication officer voor de Internationale Automobielfederatie, Philippe werkt als data-analist in de voedingsindustrie.
Dit initiatief is “een kans om een andere vorm van democratie dan stemmen te begrijpen en te ontdekken”, legt Lisandra uit. “Macau is het Las Vegas van China, je kunt er alles vinden, maar dit soort initiatieven bestaat er nog niet.” De jongedame was dus al snel geïnteresseerd om mee te doen. Ze vond ook dat de aangeboden compensatie een belangrijke hefboom was om een zekere diversiteit onder de deelnemers te verzekeren. Wat eten betreft, heeft het echtpaar hun gewoonten al veranderd: door hun overstap van kant-en-klaarmaaltijden en pizza’s toen ze studeerden naar de kooktips van Hello Fresh, zijn ze zich tijdens de coronacrisis (toen ze ook meer tijd hadden) bewust geworden van het belang van gezonder eten.
Dankzij de Burgervergadering ontdekken Lisandra en Philippe initiatieven die al genomen worden door of in het Gewest: de Good Food-strategie, het Brussels Beer Project (dat ze bezochten) … en dat vinden ze al een sterk punt van de aanpak. “Zien wat er allemaal mogelijk is, dat brengt je ook op ideeën”, zegt Philippe. “Nu kan ik er ook over praten met de mensen in mijn omgeving”, voegt Lisandra toe, die zich ook wel wat somber uitlaat over de beperkte bevoegdheden van het Gewest om in te grijpen in de hele voedselketen. Philippe knikt instemmend en wendt zich glimlachend tot zijn partner: “We staan zodanig met onze rug tegen de muur, dat we op een gegeven moment wel een oplossing zullen vinden …”