Serge is een aandoenlijke en gevoelige man. Op zijn 77e loopt hij constant rond met zijn caddy, een hulpmiddel dat veel “chiquer” is dan een wandelstok of dan – “erger nog!” – een rollator. Serge is gepensioneerd sinds 2012 en woont alleen in zijn ouderlijk huis in Jette, waar hij is opgegroeid. Zijn Bretoense moeder en Vlaamse vader ontmoetten elkaar tijdens de Tweede Wereldoorlog in Frankrijk. Ze trouwden kort daarna en op hun huwelijksreis in Brussel besloten ze hier definitief te komen wonen en een gezin te stichten. Serge zorgde als toegewijd man voor hen tot ze stierven, om ze niet naar een home te moeten sturen.
Het was dus in dit huis, dat hij al zijn hele leven kent, dat hij de brief ontving om deel te nemen aan de Burgerraad voor het klimaat. Hoe hij denkt over het klimaat? Het is niet echt een onderwerp voor hem, en hij is van mening dat sinds 1964 en de reis naar de maan, “we alles aan het verpesten zijn en dat het allemaal op onze kop gaat vallen”. Nuchter is hij al. Hij eet heel weinig vlees, rookt niet, staat zichzelf één glas alcohol toe en dat is het. Een smartphone? Niet echt iets voor hem, want batterijen vervuilen…
Serge werkte lange tijd voor de gemeente Schaarbeek, waarvan hij de vrachtwagens en andere voertuigen controleerde. Sinds hij met pensioen is, is hij hyperactief. Hij werkte al als vrijwilliger bij wielerrondes en als chauffeur in de bezemwagen om de wedstrijden af te sluiten. Tegenwoordig – en dit is direct gerelateerd aan het onderwerp van deze Raad – is hij vrijwilliger voor een voedselbank en belevert hij dagelijks een sociaal restaurant met een busje. Zijn ding is “anderen helpen”. Serge heeft zich ook aangemeld als vrijwilliger om in twee commissies te zitten: de commissie die het onderwerp voor de volgende cyclus zal bepalen en de commissie die de reacties van de Regering op de voorstellen van de burgers zal opvolgen. Voor Serge is het Burgerraad-avontuur nog niet meteen voorbij…